ONUN KADAR ÖZGÜR OLMAK

                                                  Kurgu Roman

  

  Mavi gökyüzü kucak açmış onlara..Doyasıya kanat çırpmak ve umursamazca uçmak kaygıları..Yaşama sanatı, anlaşılmaz ve dolu dizgin hayatlarımızdan  kayıp giderken “Neden?” “Nasıl?” sorguları içinde kayboluruz bazen..Olup bitenin farkına bile varamayız..Hep birşeylere “Kulp” bulmak , hep en iyi “Ben” olmak çırpınışları sarar zaman zaman..Halbuki zaman, akrep ile yelkovanın bir çember içinde döndüğü kadar  masum bir oyun değildir..Onun çarklarının dişleri arasında sıkışıp kalmamak, doğaya , insanlara farklı bakmak ve güzel yönlerini görebilmek de bizim elimizde..Saçlar genelde değirmende ağarmaz ..Evet..

  Zamanın bize sunduğu nimetleri, tecrübe ile kabullenip ruhlarımızı özgür bırakmalı  ve ferahlatıcı bir çiçek kokusu gibi sarmalı dört bir yanımızı.. İnsanları olduğu gibi kabullenmek, belki de hataları ile sevmek, hep iyi taraflarını görmeye çalışmak bunun yolu..

  Bir de “Büyüklük bende kalsın” ironisi   varya..Egomuzu da harekete geçiren “Büyüklük” kavramı, cümlenin manası içinde yok olup gider ara sıra..Hepimiz eşit, belki de hepimiz küçüğüz..

Aslında önemli olan “Onun Kadar Özgür” olabilmek belki de..

Barış ve huzurla

İyi Bayramlar dilerim..